Ścieżki w szklarni są ważnym elementem, który przyczynia się do łatwiejszej i bardziej skutecznej pielęgnacji roślin, zwiększa bezpieczeństwo użytkowników i dodaje estetyki całej przestrzeni.

Ścieżki w szklarni mają wiele zalet, oto kilka z nich:

  1. Łatwiejszy dostęp: Ścieżki w szklarni ułatwiają dostęp do roślin, co ułatwia ich pielęgnację, podlewanie, zbieranie plonów i kontrolowanie stanu roślin.
  2. Czystość: Ścieżki pomagają utrzymać porządek w szklarni, ponieważ pozwalają na utrzymanie czystości i uniknięcie przypadkowego zdeptania roślin.
  3. Bezpieczeństwo: Ścieżki w szklarni pomagają uniknąć poślizgnięć i upadków na mokrych lub błotnistych powierzchniach, co zwiększa bezpieczeństwo dla użytkowników szklarni.
  4. Estetyka: Ścieżki w szklarni mogą poprawić estetykę ogrodu lub przestrzeni, w której znajduje się szklarnia. Dobrze zaprojektowane i wykonane ścieżki mogą być elementem dekoracyjnym i estetycznym, który dodaje uroku całej przestrzeni.
  5. Ochrona roślin: Ścieżki w szklarni mogą pomóc w ochronie roślin przed chorobami i szkodnikami, ponieważ pozwalają na łatwiejsze kontrolowanie stanu roślin i wykrycie problemów w ich wczesnej fazie.

Liczbę i układ ścieżek dobiera się w zależności od szerokości samej szklarni.

W konstrukcji o szerokości  3 m, ścieżki najlepiej układać w taki sposób aby powstały  2 grządki, czyli jedna ścieżka pośrodku szerokością 50-70 cm. W takim przypadku mamy 2 grządki, każda po 1,2m szerokości.

Szerokość grządek może się różnić w zależności od długości rąk ogrodnika. Odpowiednia szerokość to 1-1,3 m, w takim przypadku nie wchodzimy w zasiane uprawy, co za tym idzie nie niszczymy ich.

Dla szklarni o szerokości od 4 m, najlepszym rozwiązaniem jest instalacja trzech grządek i dwóch ścieżek między nimi.  Przykładowo dwie wąskie grządki wzdłuż ścian szerokością do 1 m i jedna grządka o szerokości 1 - 1,2 m w środku. Szerokość ta  wynika z możliwości dostępu do centralnej grządki z obu stron W takim przypadku ścieżki będą mieli szerokość po 50 cm każda.

Jeżeli będziesz stosować narzędzia, takich jak np taczka, ścieżka powinna być nie tylko szersza, ale również pokryta gęstym materiałem wytrzymałym na działanie wilgoci a także  pleśni, grzybów oraz zgniliznę i odpornym na uszkodzenia mechaniczne. W zależności od budżetu możemy użyć następujące  materiały:

  • Kamienie: Kamienie są trwałym i łatwym do utrzymania w czystości materiałem, który można wykorzystać do wyłożenia ścieżek w szklarni. Wymagają minimalnej konserwacji i dobrze wyglądają wśród zieleni;
  • Kostka brukowa: Kostka brukowa to inna trwała i stabilna opcja. Dostępna jest w różnych rozmiarach i kolorach, co pozwala na dostosowanie do indywidualnych potrzeb;
  • Deski lub płyty drewniane: Deski lub płyty drewniane są łatwe do ułożenia i mają naturalny wygląd, który pasuje do otoczenia. Jednakże, drewno wymaga konserwacji, ponieważ narażone jest na działanie wody i wilgoci;
  • Ściółkowanie za pomocą piasku, żwiru, kory drzew iglastych: Jeśli szklarnia jest używana tylko przez część roku, można wykorzystać piasek, żwir lub korę jako materiał na ścieżki. Są to tanie i łatwe do ułożenia materiały, jednak wymagają konserwacji, ponieważ z czasem będą wymagać uzupełnienia;
  • Drewniane podesty z podłożem z agrowłókniny;
  • Agrowłóknina;
  • Płytki betonowe.

Zdjęcia ścieżek od naszych Klientów

Należy pamiętać, że wybór materiału do ścieżek w szklarni zależy od indywidualnych potrzeb i preferencji, a także od warunków panujących wewnątrz konstrukcji. Warto podkreślić, że szklarnia to nie tylko obszar gdzie będą uprawiane rośliny, a również miejsce gdzie spędzamy dużo czasu. Wyposażenie tunelu w ścieżki pozwoli ułatwić pracę oraz zachować estetykę!

Jakiego rodzaju ścieżki macie w swoich szklarniach?

Dołącz do naszych sieci spółecznościowych

Produkt dodany do porównania.