Zasady montażu poliwęglanu litego

Czym się różni poliwęglan lity od komorowego?

Obydwa materiały są produkowane metodą ekstruzji z żywicy poliwęglanowej. Zasady montażu poliwęglanu komorowego znajdziesz w tym artykule.

Poliwęglan komorowy  ma taką nazwę, ponieważ ma strukturę kanalikową. W środku płyta jest podzielona przegrodami a  wewnątrz komór znajduje się powietrze. To powoduje , że poliwęglan ma doskonałe właściwości termoizolacyjne, niewielką wagę i jest trwały i stabilny. Standardowa szerokość to 2,1m, długość 6-7m grubość 4-16mm. Najczęściej używany do budowy szklarni, oranżerii, zadaszeń altan, pergoli i wiat.

Płyty poliwęglanu litego to połączenie takich  właściwości jak : odporność na uderzenia, przejrzystość i lekkość. Jest on przejrzysty tak samo jak szkło, ale jest o połowę lżejszy i bardzo odporny na uderzenia oraz uszkodzenia mechaniczne. W porównaniu z poliwęglanem komorowym mniej utrzymuje ciepło, ale również idealnie sprawdza się jako izolacja akustyczna. Płyty mają wszechstronne możliwości zastosowania zarówno w budownictwie i przemyśle. Nadają się do obróbki na gorąco i na zimno.

Zastosowanie poliwęglanu litego

Poliwęglan lity wytrzymuje uderzenia gradu, kamieni, a nawet młotka.  Płyty nie pękają i nie ulegają uszkodzeniom. Materiał ten  może być stosowany w zakresie temperatur od -40° C do +120° C. Standardowe zastosowania poliwęglanu litego:

  • zadaszenia basenów, wiat, altan, tarasów;

  • elementy ochronne maszyn przemysłowych;

  • oszklenia przystanków autobusowych, w budynkach użyteczności publicznej;

  • reklamy, tablice, szyldy i wiele innych.

Przykład zastosowania poliwęglanu litego od naszego Klienta. Płyty grubościa 2mm w kolorze bezbarwnym użyte jako ogrodzenie maszyny fabrycznej

Konstrukcja nośna pod poliwęglan lity

Najważniejszą zasadą przy wyborze grubości płyty poliwęglanu litego jest zbudowanie odpowiedniej konstrukcji nośnej, która w przyszłości będzie odpowiadać za wytrzymałość, okres żywotności i trwałość zadaszenia.

Konstrukcję najczęściej wykonuje się ze stali, aluminium lub drewna. Na przykład, do zadaszenia tarasów stosuje się drewno klejone ze względu na trwałość i walory wizualne.

Każde zadaszenie musi być zamontowane zgodnie z zasadami i  zapewnić bezpieczeństwo użytkowania: wysoka odpornośc na podmuchy wiatru i również zalegający zimą śnieg.

Rama musi utrzymać arkusz w miejscu jednocześnie pozwalając mu na rozszerzalność liniową.

Jak dobrać grubość płyty na zadaszenie?

Aby dobrać grubość płyty, oprócz trwałej konstrukcji nośnej, musimy uwzględnić obciążenie śniegiem w naszym rejonie.  

Wartości obciążenia śniegiem w Polsce są następujące:

I strefa – 70 kg/m2 – zachodnia Polska: część województwa dolnośląskiego, lubuskiego i wielkopolskiego;

II strefa – 90 kg/m2 – największa strefa, obejmująca centralną Polskę, województwa: zachodniopomorskie, wielkopolskie, łódzkie, śląskie oraz częściowo; mazowieckie, kujawsko -pomorskie, a także Tarnów i okolice (woj. małopolskie);

III strefa – 120 kg/m2 – obejmuje województwa: pomorskie, podkarpackie, małopolskie, świętokrzyskie, lubelskie oraz część województw: mazowieckiego, kujawsko – pomorskiego, warmińsko – mazurskiego;

IV strefa – 160 kg/m2 – województwo podlaskie i pozostałą część województwa warmińsko -mazurskiego;

V strefa – 240 kg/m2 – część województwa małopolskiego: Podhale i Tatry.

W wyliczeniach wzięliśmy średnie wartości obciążenia śniegiem dla strefy III i strefy V, aby na pewno konstrukcja nośna i poliwęglan wytrzymały nawet nieprzewidywalne extremalne warunki.

Ta informacja przyda się dalej, a teraz wracamy do poliwęglanu.

Wszystkie płyty poliwęglanu litego mają standardową szerokość 2,05m. Aby prawidłowo ułożyć płytę, łączenie płyt musi przypadać na krokwie. Z tego powodu zalecane robić rozstaw między belkami co 70cm lub co 102 cm.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze płyt na zadaszenie:

-jakie są standardowe wymiary płyt aby zaoszczędzić i uniknąć dużej ilości odpadu;

-miejsce gdzie będzie stać oraz ocena czy konstrukcja będzie narażona będzie na wszelkiego rodzaju czynniki zewnętrzne takie jak wiatr lub śnieg w której ma znajdować się zadaszenie;

-rozszerzalność cieplna płyt;

-stopień spadu na dachu jednospadowym;

-średnica wygięcia płyt na łukowym dachu;

-komplet akcesoriów do montażu (profile łączące aluminiowe z górną uszczelką, podkładki termiczne i wkręty).

Konstrukcja zadaszenia najczęściej jest wykonana z metalu lub drewna. Zachęcamy do dopasowania konstrukcji zgodnie z danymi w tabeli poniżej. Poliwęglan przy odpowiednich rozstawach i grubości płyty nie potrzebuje poprzecznego wzmocnienia, zapewnia stabilność konstukcji.

Tabela 1. Kratownica drewniana pod poliwęglan lity

A - belki
B - poprzeczki (kontr łaty).

W przypadku “~~” kontr łaty nie są potrzebne i płyty mogą być montowane na samych belkach.

Przykład wyliczenia rozstawu belek i poprzeczek do zadaszenia jedno spadzistego pod poliwęglan lity:

  1. Zadaszenie zbudowane na samych krokwiach

Warunki: W województwie lubelskim (III strefa śniegowa do 120 kg/m2) planujemy zbudować wiatę samochodową z poliwęglanu litego. Konstrukcja jest wykonana z metalu. Strona spadku wynosi 3m, rozstaw między belkami 70 cm. W tej sytuacji możemy wykonać zadaszenie z płyt grubością od 5mm i więcej możemy zamontować poliwęglan lity bez poprzeczek, na samych belkach.

  1. Zadaszenie zbudowane na łatach i krokwiach

Warunki: W województwie podlaskim (IV strefa śniegowa do 160 kg/m2) planujemy zbudować zadaszenie tarasu z poliwęglanu litego. Konstrukcja jest wykonana z drewna. Strona spadku wynosi 4 m, rozstaw między belkami 100 cm. W tej sytuacji korzystamy z wyliczeń i dodajemy kontrłaty(poprzeczki). Pod płyty grubością 4mm muszą być dodatkowo łaty(poprzeczki) co 72 cm (razem 6 kontr łat), czyli powierzchnia 100 x 72 cm.

W przypadku montażu na łatach mogą być 2 rozwiązania:

  1. Łaty (poprzeczki) montujemy w krokwie tak aby belki i łaty były w jednej płaszczyźnie (belki lub poprzeczki nie mogą być wyżej) i wtedy płyta poliwęglanowa leży na całej powierzchni na konstrukcji (między konstrukcją a płytą leży uszczelka lub taśma piankowa). Następnie  łączymy je  za pomocą profilu aluminiowego górnego z górną uszczelką;

  2. Łaty (poprzeczki) nabijamy na krokwie, w łaty na 15mm wcinamy profil aluminiowy dolny z uszczelką gumową. Wkładamy płyty poliwęglanu litego uwzględniając rozszerzalność liniową (15-20 mm między płytami) i zamykamy profilem górnym aluminiowym z uszczelką gumową. Mocujemy za pomocą wkrętu farmerskiego z podkładką gumową.

Uwagi ogólne

  • Wymagane jest  zapewnienie odpowiedniego spływu wody, minimalny spadek to 10⁰ (około 180 mm na 1m);

  • poliwęglan lity może mieć warstwę ochronną przed UV z jednej lub z obu stron. W naszej ofercie przedstawiamy poliwęglan lity z ochroną przed UV z obu stron (znajduje się pod białą folią z nadrukiem oraz ze strony z cienką folią). Zgodnie z zaleceniami producenta płyty montujemy stroną z filtrem na zewnątrz, do słońca (w przypadku płyt z filtrem z jednej strony);

  • Kategorycznie zabrania się chodzić bezpośrednio po płytach, podczas montażu należy podkładać szerokie deski, obejmujące zasięgiem przynajmniej dwie podpory;

  • płyty poliwęglanowe zabezpieczone są obustronnie folią ochronną, którą zrywamy niezwłocznie po zakończeniu montażu;

  • Poliwęglan, jak każde tworzywo, jest materiałem o bardzo dużej rozszerzalności liniowej. Roczna różnica temperatur w 50° C powoduje wydłużenie i rozszerzenie materiału o 3,35 mm na każdy metr bieżący płyty. Pozostawienie odpowiednich dylatacji umożliwi swobodne rozszerzanie się płyt i brak naprężeń wewnętrznych;

  • aby uniknąć pęknięć w miejscach przykręcenia poliwęglanu do podstawy konstukcji, otwór musi być szerszy niż średnica śruby o 3-4mm (ze względu na rozszerzalność cieplną płyt poliwęglanowych).

Jak docinać poliwęglan lity?

Do cięcia poliwęglanu litego możemy użyć piły tarczowe, wyrzynarki lub ostrej  ręcznej piły do metalu. Ostrza używanych narzędzi, szczególnie mechanicznych, powinny mieć drobne zęby. Wyrzynarka daje możliwość uzyskać w miarę gładką powierzchnię cięcia. 

W przypadku płyt o mniejszej grubości 1-3 mm możliwe jest cięcie nożem. Do cięcia poliwęglanu wykorzystać możemy ostry nóż roboczy. 

Bardzo ważne jest jednak zachowanie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Wiercenie otworów

Do wiercenia stosujemy standardowe ostre wiertła do metalu. Otwór musi znajdować się co najmniej 40 mm od krawędzi panelu a wiercenie musi się odbywać pod kątem 90 stopni. W miejscach montażu poliwęglanu do podstawy, otwór musi być szerszy niż średnica śruby o 3-4mm (ze względu na rozszerzalność cieplną płyt poliwęglanowych). Standardowo pasują wiertła 6 i 10mm.

Łączenie płyt z poliwęglanu litego

Jeśli posiadamy same belki: aby zapewnić trwałość i wytrzymałość konstrukcji, łączenie płyt musi przypadać na krokwiach, ponieważ połączenie tego miejsca jest  najbardziej narażone na wygięcie pod ciężarem śniegu itp. Stosujemy profil łączący z aluminium z uszczelką gumową górną.

W przypadku kiedy konstrukcja z krokwi i poprzeczek (kontrłat) jest na jednej płaszczyźnie, to łączenie płyt może być między krokwiami, w łaty na 15mm wcinamy profil aluminiowy dolny z uszczelką gumową. W takim przypadku stosujemy profil aluminiowy góra-dół z uszczelkami gumowymi S229. Dolna część profilu działa jako podparcie łączenia płyt, bo opiera się na poprzeczkach. 

W identyczny sposób wygląda łączenie płyt kiedy mamy belki położone wzdłuż budynku (krokwie skierowane w poprzek strony spadu) lub kiedy poprzeczki są położone na belki. 

  • Profile przykręcamy za pomocą wkrętów z podkładką gumową, tzw. farmerów. Otwory również muszą być szersze niż średnica śruby o 1,5x . Odległość  między wkrętami powinna wynosić  maksymalnie 35 cm;

  • Pozostawiamy odstęp między płytami około 15 - 20 mm.

Polecamy też zastosować uszczelkę dolną na całej konstrukcji lub taśmę piankową EPDM. Eliminuje to stukanie i trzask, które powstają przy rozszerzaniu płyty pod wpływem zmian temperatury. Użycie tej taśmy jest opcjonalne. Jeśli nie będą Państwu przeszkadzały dźwięki przypominające stukot jak przy delikatnym opadzie deszczu- to nie ma takiej potrzeby. Natomiast jeśli chcemy zminimalizować  te  dźwięki, to taśmę stosujemy na każdą belkę po długości, tam gdzie płyta leży na belce.

Przykręcenie płyt z poliwęglanu litego

Mocowanie płyt to ostatni etap. Należy zdjąć zaczynając od brzegów obydwie folie ochronne. Pozostałą część folii usunąć niezwłocznie po zakończeniu pracy.

  • nie należy montować płyt zbyt blisko obok siebie ze względu na liniową rozszerzalność termiczną. Wymagana dylatacja to 3,5 mm na każdy metr długości lub szerokości płyty;

  • średnica otworu pod wkręt ma być szersza niż średnica śruby o 3-4 mm. Zaleca się stosowanie podkładek termicznych, które składają się z trzech części: podkładka piankowa, podkładka z poliwęglanu i zaślepka (kapturek). Zapobiegają one przeniknięciu wody do otworów oraz chronią śrub przed rdzą. Wkręty dobierają się do materiału konstrukcji, brak w zestawie.

Pielęgnacja płyt poliwęglanowych

  • Zalecane jest okresowe mycie płyt poliwęglanowych;

  • można je łatwo czyścić przy użyciu delikatnego roztworu mydła oraz miękkiej ściereczki;

  • nie należy szorować płyt przy pomocy szczotek ani innych ostrych przedmiotów, aby nie zarysować powierzchni;

  • unikać kontaktu z silnymi środkami ściernymi, rozpuszczalnikami butylowymi, alkoholami izopropylowymi, mogą mieć niekorzystny wpływ na warstwę UV.

W ofercie firmy Euro Trade Line znajdziesz poliwęglan komorowy, lity w różnych grubościach i kolorach: bezbarwny, grafitowy, dymiony brąz i mleczny oraz niezbędne akcesoria do montażu, a nasz zespół chętnie wykona DARMOWĄ wycenę zadaszenia z poliwęglanu, prosimy o kontakt mailowy sklep@etl-group.pl lub kontakt telefoniczny +48 507 233 040

Również mamy ofertę dla klientów B2B

Do wyceny potrzebujemy dane:

-szerokość zadaszenia (długość spadu od ściany);

-kierunek i wartość procentową spadu;

-długość zadaszenia wzdłuż budynku;

-rozstaw między krokwiami oraz łatami;

-ewentualnie rysunek techniczny.

Zapraszamy do zakupów w sklepie etl-group.pl

Powiązane produkty

Produkt dodany do porównania.